23 Mayıs 2012 Çarşamba

ya rab

“Yâ Rab kerem ü lütf ile ben zâra nigâh et
Olsam dahi nâ-lâyık lütfun bana bakma”
Bezm-i elest-i “kâlû belâ”
Gönül meskenin, can Sendendir illa

Ezeldeki şehadetin ebed’e şahidliği, bu cihan ömrümüzün sırât-ı müstakim üzere kulluk ve tefekkür derinliği içinde îfâ edildiği ibâdetler iledir.
Men benden şüdem, bende şüdem, bende şüdem,
Men bende behaclet beser-efgende şüdem,
Her bende şeved şâd ki âzad şeved,
Men şâd ezânem ki türâ bende şüdem,

“Ben kul oldum, kul oldum, kul oldum, Ben abd-i zaif, kulluğumu layıkıyla ifâ edemediğim için utandım ve başımı önüme eğdim; her köle, azat edilince sevinir. İlahî; ben ise, sana kul olduğum için seviniyorum.”mevlana hz

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yüksekten bakar ise Gönül yüksekte gezer, dem-be-dem yoldan azar, Dış yüzüne o sızar,içinde ne var ise...

Değerli yorumlarınız için çok teşekkürler...