29 Ağustos 2010 Pazar

Baykuş ile bülbül...

--------------------------------------------------------------------------------







Hayat-ül hayvan kitabında bildiriliyor ki:






Süleyman aleyhisselam bütün hayvanlarla konuşurdu. Bu onun mucizelerinden biriydi. Gökte tahtı ile gezerdi. Bir gün baykuş Süleyman aleyhisselama selam verdi. Süleyman aleyhisselam selamını alıp ona sordu ki:






- Niçin buğday yemezsin?


- Âdem aleyhisselam onun yüzünden Cennetten çıktığı için.






- Niçin su içmezsin?


- Nuh aleyhisselamın kavmi suda boğulduğu için.






- Niçin hep harabelerde bulunursun?


- Harabeler Allahü teâlânın mirasıdır.






- Niçin evlerde ötersin?


- İnsanları ikaz için."Önlerinde şiddetli tehlikeler varken nasıl gafletle uyurlar. Böylesine yazıklar olsun!"






- Gündüzleri niçin çıkmazsın?


- İnsanlar bana zarar verebilirler.






- Öterken ne dersin?


- Tesbih okur bir de"Ey gafiller çıkacağınız uzun sefer için azık hazırlayın!"derim.






Süleyman aleyhisselam baykuştan daha nasihatçı kuş olmadığını söyledi. (Berika)






***






Ya Bülbül!..Güle asik olmak..






İbrahim aleyhisselamı ateşe attıkları zaman bütün melekler vahşi haywanlar ve kuşlar ağlaştılar ve etrafında toplanıp İbrahim aleyhisselama bir yardım yapabilmenin çaresini aradılar.






Bunların arasında zayıf bir bülbül yavrusu vardı. Kendini ateşe atacağı sırada Hak teâlâ Cebrail aleyhisselama emredip buyurdu ki:






- O kuşu tut ve ne dileği olduğunu sor.






Cebrail aleyhisselam kuşu tutup istediğini sorunca kuş dedi ki:


- Halilullahı ateşe atıyorlar. Madem ki kurtarmaya kâdir değilim bari onunla beraber ben de yanayım.






Hak teâlâ buyurdu ki:


- O kuşun benden dileği nedir?






Bülbül şöyle arz etti.


Benim dünyada Hak teâlânın adını anmaktan başka arzum yoktur. Bin bir ismi olduğunu işittim. Yüz birini biliyorum. Dokuz yüz ism-i şerifini de bilmek isterim.


Hak teâlâ kuşun dileğini yerine getirdi.


Şimdi sahralarda feryat eden bülbül Hak teâlânın ismini söylemektedir.






"Nemrud’un ateşi İbrahim aleyhisselama gülistan olunca bülbül gelip gül ağacında nağmeye başladı. O zamandan kıyamete kadar gül ağacına muhabbet etti aşık oldu






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yüksekten bakar ise Gönül yüksekte gezer, dem-be-dem yoldan azar, Dış yüzüne o sızar,içinde ne var ise...

Değerli yorumlarınız için çok teşekkürler...