Fayton

Agır hastatdı.Yüksek ateşin tesiriyle sık sık kabuslar görüyür ve bazen çocokluk günlerine dönerek,o günleri tekrar yaşıyırdu.


Bir ara:






-İşte fayton!..diye sayıkladı.yine çok erken gelmiş.


Çocukken kendisini şehre indiren ve okul kapısına kadar bırakan faytonu hayal ediyordu.Uykusu agır oldugu için,sabahları karkmaya güçlük çeker ve araba geldiginde:






-Faytoncu amca,biraz bekleyiver!.. diye seslenirdi.beş on dakıka içinde hazırlanırım.


Esasında kapı komşuları oldugu için yaşlı adamın şikayet etmeyecegini çok iyi bilmekteydi bu yüzden de bazen onun yanına geçer ve deri kaytanlı kırbacı,iki sıska atın sırtına şaklatırtı.






Adam ateşler içinde yanarken bu sefer de gençliginde bindigi faytonları hatırlarıdı.Okulunu bitirip işini kurmuş ve kısa zamanda para biliktirmeye başlamıstı.Artık şehire yerleştigi için köydeki evlerini ancak tatillerde ugraya biliyor fakat oraya her gidişinde bir fayton tutuyordu.Bir çok insan onu"nostajik"buluyordu.Ama çocukluk günlerindeki gibi kapıda kendisi bekleyen bir faytonun olması,her şeye degmez miydi?






Adamın hastalıgı,onu hayalden hayale sürüklüyordu.Bir ara kendine gelip,yan taraftaki pencereye baktı.Soguktan yer yer bugulanmış olan camların arasında bir faytonun oldugunu görür gibiydi.






Evet evet,eski bir faytondu bu!..


Peki üzerindeki adam?


Gözlerini kırpıştırıp bir daha baktı.


Aman Allah'ım!..






Bu çocuklugumda kendisini okula götüren ve yirmi yıl önce öldügü söylenen faytoncu degilmiydi?






Neler oldugunu anlamaya çalışırken,yaşlı adam kendisine dönerek:






-Hadi hazırlan!..dedi.bir dakıka sonra gidiyoruz.


Adam,titreyen dudaklarını zorlukla araladı ve yılların verdigi alışkanlıkla:






-Faytoncu amca!..dedi.Lütfen biraz daha beklermisiniz? Beş-on dakıka içinde gelirim


cevap verdi:






-Bu araba beklemez


bir dakika sonra kırbaç şakladı ve araba,tam saatınde binen yeni yolcusuyla birlikte agır agır hareket ederek gözden kayboldu...