18 Eylül 2010 Cumartesi
huzurda olmanın huzurunda
Huzurda Olmanin HUZURUYLA
Huzurda olmanin huzuruyla, manasini bilerek, tek, yüce ve sonsuz
oldugunu idrak ederek geldim huzuruna...
Iste geldim ve huzurundayim Rabbim, emrine hazirim!
"Namaz huzur iledir" dedin. Bir hiç olmanin bilinci ile huzuru
yasiyorum.
Ve biliyorum ki hiç olan yasar huzuru, yasayan bilir namazi...
''Geldim huzuruna Rabbim...''
Abdestin diriltici nefesiyle ve ruhuma islenen manasiyla, ardinda
geçmisi ve gelecegi birakarak ani yasamanin sevinci ile geldim...
Gönül secdeleri ile geldim...
Her yandan üzerime yüklendikçe yüklenen ve beni bogmak isteyen emaneti
sahibine vermenin rahatligi ve güveni ile geldim.
Rabbim, Sen gelenleri bos çevirmezsin, duami, niyetimi kabul eyle!
Ve "ALLAH-U EKBER" dedim.
Tevhidin o sonsuz nuru geldi gözümün önüne ve bu ne büyük lütuf, ihsan
ve cömertlik diye düsündüm. Elhamdülillah dedim. Hamd ettim Sana.
Cennet ehlinin en son duasini okudum "Elhamdü lillahi Rabbi'l-Alemin"
diyerek...
Çünkü Seninle olmanin adiydi cennet ve ben cennette idim; yani
Seninleydim.
Iste o an tüm sancilardan, dar noktalardan, üzüntü ve korkulardan
kurtuldum.
Ve ya Rabbi, her ezanda davet ettigin, "Haydin felaha, haydin
kurtulusa!" sözünü o an anladim. Nefisten azad olup ruhun
derinliklerine ve anlatilanlarin degil, bizzat yasananlarin oldugu bir
aleme daldim. Ve dalgiçlar gibi inciler mercanlar topladim. Her bir
bulus bir uyanisti benim için. Her bir uyanis da hayreti uyandiran bir
hayranlik...
''Senden baska bildigim yok''
Ey Sevgiliyle bulusmanin ve bir olmanin adi namaz. Yoluna bir degil
binler can feda olsun.
Sana verilen canlar canani bulur. Ne güzel bulduransin, sevgiliyle
bulusturansin.
Ey gözleri ve gönülleri aydinlatan, kurtar bizi nefsin
karanliklarindan!
Adem'e bizzat isimleri sen ögrettin. Evet bana da namazda
ögretiyorsun.
Tek olanin seyrine namaz ile yelken açiyorum. O Ilahi rüzgar beni
kulluguma, yani öz bilincime götürüyor ve bu bilinç ve marifetle Sana
ulasiyorum Rabbim.
Ey gözümün nuru namaz. Sen olmasa idin bu göz ne ile seyrederdi bu
varliklari, ne ile manalandirirdi?
Bütün eksikliklerden münezzehsin Rabbim. Gösterdigin ve gösterecegin
sonsuz hakikatler için Sana hamd olsun.
Beni namaz ile yücelttin. Yüce alemlerini seyrettirdin. Vahdet
denizine daldirdin. Ne güzel bir halde bittim ki, simdi Senden baska
bir sey ile ne görüyor, ne isitiyor, ne görüyorum. Ümmilik sirrini
yasiyorum. Yani Senden baska bildigim yok. Seni biliyorum, her sey
bana ayan oluyor.
Gördükçe anladim ki Senin yardimin olmadan ben bir hiçim. Ancak
Seninle varim.
Anladim ki, aciz olan bizler çaresizlik içinde yuvarlanirken, ancak
Senin ipine, namaza sarilanlar kurtulur. Benlik denilen büyük savastan
ancak secde edenler zafere ulasir.
''Iste huzurunda, kiyamdayim''
Senin hasmet-i Uluhiyetin karsisinda Rabbim bizler bir hiçiz.
Yardimini bizden esirgeme. Sen cömert olanlarin en cömerdisin
Bizi "Onlar her daim namazdadirlar" ayetinin sirrina ulastir. O nasil
bir anistir ki, kesintisizdir. Yoksa Hz. Fatima'nin "Rabbim beni bir
an bile olsun nefsimle bas basa birakma" duasinin mi tecellisidir?
Var olan sadece Sensin. Beni hiçligimin zirvesine ulastir ki ben de
Habibin gibi "Ey Rabbim, Senin yardimin olmadan ben bir hiçim" sözünde
seninle olayim.
Her nefeste anisin zevkine varayim. Ve huzurda olayim.
Sen degil misin ki topraga, yani Adem'e can veren. Adem senden
ögrendigi ilimle yedi kat gögü aydinlatti. Evet toprak nurunla
aydinlandi.
Ona öyle bir ilim verdin ki, o manen yüceldi de melekleri bile geride
birakti.
Iste ben de Adem'in safiyeti ve tevbesi ile huzurunda, kiyamdayim.
Kullugumu arz etmek, acziyetimi sunmak ve bunlar ile azametini duymak
için huzurundayim.
Suçlarimi itiraf ve büyüklügünü ikrar için buradayim.
Yüce aleminde tüm kainati arkama aldim ve gönlümü Sana açtim.
''Her seyimi Sana sunuyorum''
"Göklere ve yere sigmadim, ancak mü'min kulumun gönlüne sigdim" sirri
ile bu aciz Seni davet ediyor.
"Kulum Bana bir adim yaklasirsa, Ben ona on adim giderim" ümidi ile
Sana yalvariyor.
Tek çaresinin Sen oldugunu çileler ile defalarca anlamanin susamisligi
içinde sesleniyor.
Tüm varligini, her seyini Sana feda ediyor.
"HasbünALLAHu ve ni'me'l-vekil" sirri ile Seni kendine vekil tayin
ediyor.
Anam babam, yani varligim adina beni ben yapan manalar adina ne varsa
hepsi Sana feda olsun, diyen asiklar gibi... Ben de her seyimi, ama
her seyimi Sana sunuyorum.
Rahmetin her seyi kusatmistir, bunu biliyoruz. Ancak onu yasamanin
bilincinde bizi yasat ve daim eyle. Eyle ki Rabbim eregimize ulasalim.
Kendimizi bilelim. "Nefsini bilen Rabbini bilir" manasinin ne oldugunu
anlayip Hz. Isa'nin hakikatine vakif olalim.
Ve anlayalim böylelikle neye ayine oldugumuzu, insan muammasinin neye
gebe oldugunu?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Harika paylaşım.
YanıtlaSilAllah razı olsun...
Emre