Neyzen Tevfik'in Fuzuliye Tahmisi

rahı aşkında dönen necmi seher peymaya bak
zülfünün mecnunudur sergeşteyi leylaya bak
ufkı husnunden doğan mihri cihan araya bak
rengi ruyundan dem vurmuş sagarı sahbaya bak
afitab ile kılur dava tutulmuş aya bak

turrayı müşkin gamla oldu sumbul tarumar
düştü hicran oduna erdi hazana nev bahar
bulbul ağlar gul perişan ebrucular bi karar
ey selamet ehli ol ruhsara bakma zinhar
ihtiraz eyle melametten meni rüsvaya bak

her demi hicranı bir şamı garifan bulbulun
ihmirarı ateşi lalı lebindendir mülun
derdi aşkı yardan çakı giribanı gulun
şem başından çıkarmış düdı şevki kakulun
böle kute ömr ile başındaki sevdaya bak

asitanında esir olmuş kamer yıldız güneş
bende-i babı rıza dervişler tek çilekeş
hest zevki cavidanı der firakı vuslat eş
bildi aşkında ne medpuş olduğum ayine veş
rahmeti pergiz bana bakmaz bu istiğnaya bak

her ne dem tahrik eder sevda revabın aşktan
doldurur camı gama hasret şarabın aşktan
tabekeyi çeksem aceb hicran azabın aşktan
sinemi çak eyle gör dil ızdırabın aşktan
revzan aç herdem hevadan mevcuran deryaya bak

ihtiraz etme melametten tarıkı aşka gir
aşıkı didare miratı hak olmaz mustetir
rahı aşkında olup puyan gönul maksuda ir
ey diyen bu şamı ikbalin ne yuzden tiredir
saye salmış aye ol geysuyi anberi saye bak

husnu aşkı yare vakvettim dili pür şiveni
feyzi enfası mesiha oldu hemdem neyzeni
vaızın efsanesi dur edemez anden beni
ey fuzuli nice bir men eyleye nasıh seni
bakma onu kavline bir cehreyi zivaya bak