Hatırlayanımız var mı, sevgi neydi?

Sevgilerinin üstünden kışlar ve baharlar geçenlere!






Hatırlayanımız var mı,sevgi neydi?






İlk sevgi sözcüğünü ,ilk kıpırdanışını yüreğinin hatırlayanımız var mı?






İlk hüznümüzün adını sevgi koyabiliyor muyuz şimdi geriye dönüp baktığımızda?Deruni coğrafyamızı kaplayan zifiri bulutların ve üzerimize örtülen maddeci felsefenin ağırlığına nezaman başkaldırmıştı sevgilerimiz,hatırlayanınız var mı?Ne zaman sevgilerimiz paralarımızdan önce tartılırdı;ya ne zaman Pazar eyledik sevgilerimizi,biliyor musunuz?En son nezaman bir sevgiyi söyleşmiştik bir sevgiliyle?!..Her gün bir parçamızı daha tüketen teknoloji çağında sevgiye en son ne zaman yürekten bir merhaba demiştik,hatırlayanınız var mı?






Hatırlıyor musunuz,sevgi neydi?






Üzüm henüz yaratılmamışken insanları sarhoş eden o muydu acep?!..O muydu canından ve cihandan geçiren sahip kıranları?.Binyıllar ve binlerce yıllar boyunce pervaneyi ateşe düşüren,bülbülü şeydalandıran o muydu?Neydi sevgi?!..






SEVGİ BİR BAKIŞ,BİR GÜLÜŞ MÜYDÜ BAZEN;BİR AKIŞ,BİR KOŞUŞ MUYDU?..SEVGİ GÖNÜL KUMAŞINDA BİR NAKIŞ MIYDI?!..






Hatırlayan var mı sevgi neydi?Leyla’ların,Şirin’lerin,Aslı’ların nazı mıydı o;yoksa Mecnun’ların,Ferhat’ların,Kerem’lerin niyazı mı?Hangisinde belirmişti ilk kıvılcımı sevginin?Neydi sevgi?!..






Açıkken gözbebeğimize yerleşen de,göz yumduğumuzda gönlümüze sızan da sevgi değil miydi bir vakitler?Bir dudağın kıpırdanışından yanağımıza akseden pembelikler,utanmalar sevgi değil miydi yoksa?En son ne zaman kızarmıştı yanağımız,hatırlayanınız var mı?Uykumuzu en son ne zaman terketmiştik sevgiyi düşünmek adına?En son sevgi şiirini hangi gecede okumuştuk;?






SAHİ, NEYDİ SEVGİ?BİR ÇUHAYI İPEK GÖREBİLMEK MİYDİ;TOPRAĞI AMBER NİYETİNE KOKLAMAK MI?SURETİ SİRETE,ARAZI CEVHERE,BEDENİ RUHA KÖLE EYLEMEK MİYDİ SEVGİ?SEVGİ BİR İYİLİK MİYDİ,ŞEFKATLİ BİR CÜMLECİK Mİ?NEYDİ SEVGİ,DIŞ MIYDI, YOKSA İÇ Mİ;ZAHİR MİYDİ,YAHUT BATIN MI;KALIP MIYDI,YA Kİ CAN MI?VAR OLMAK MI,VARLKITAN GEÇMEK Mİ?DÜNYAYA GÜLMEYE Mİ GELMİŞTİK,AĞLAMAYA MI;ÖLÜYOR MUYUZ,YOKSA DOĞUYOR MU?SEVGİ NEYDİ?!..






Unuttuk,acep neydi sevgi?Bir yetimin başını okşarken dimağımıza yerleşen tat mıydı o?Bir bebeğin süt kokulu teninde ki su çiçeği miydi?Sabah evden çıkarken özlemeye başladığımız bir ses miydi?Hatırlayanınız var mı,sevgi neydi?






Sevgi bir sigara dumanında,bir tren düdüğünde,bir dalganın en son hışırtısında ve bir turnanın kanadında mı kalmıştı?Sevgi Medine’de,Semerkant’ta,Sevgi Bağdat’ta,Endülüs’te,ta caddelerde,sokaklarda,evlerde,kapıların tokmaklarında çınlar durur muydu eskiden?Ya neden şimdi Ayasofya’da pitoresk,Divanyolun’nda kaldırım taşı,Ankara’da ittifak,Yeşil Kubbe’de Mevlana,Erciyes’te kar,Fırat’ta bir içim su olup girmiyor dünyamıza?!Neden nefeimiz daralıyor hummalı inatlarımız,kallavi benliklerimiz yüzünden?






Neden gönül yuvalarımıza kuzgunlar pikeleniyor da nesillerimiz sersefil ve derbeder?!..Sevginin koynunda büyüttüğümüz nazeninlere nazı enin ile mi unutturdular,semenderlerimiz ateşe niçin yanmaktalar?Soralım ta içimize;neydi sevgi?






Sevgi neydi sahi?Bir mektubun ilk satırı mıydı,bir telefondaki ilk ses mi?İnsanı mutlu eden o ilk satır mıydı defalarca okunan,yoksa ilk satır arayışları mı tekrar be tekrarlanan?Telefondaki bir ses insanın bir ömrünü doldurursa mı sevgiydi gerçekten,yoksa yeni sesler duymaya hiç yetmeyecek ömrün arayışları mı?






Sevgi bir acıydı herhalde,bir kederdi,kah hüzünle,kah mutlulukla hatırlanan.Belki de sabırdı sevgi,affetmekti,gelecek günler adına.Sevgi sınanamaktı adl-i İlahi’de ve sınavı geçmekti ercesine.Sevgi bir tevbeydi,nasuh kisvesinde;bir dirilişti nefsi öldürerek.Sevgi bir iyi ad bırakmaktı fena yurdunda.Ömür geçer de ad kalır...






SEVGİ:İKİ HECE...






Sevgi,SEVMEK kelimesinden türetilen bütün öteki kelimelerin en güzeli...






DERİN UYKULARA DALMADAN ÖNCE İLK SORU:






Sevgilerinizi en son ne zaman hatırlamıştınız ve sevgiyi hak edenleri en son ne zaman?!..






BİR SORU DAHA:






SEVGİLERİNİZ YALAN MIYDI YOKSA?!..






VE SON SORU:






ÇORAK VADİLERE YÖNELMİŞSE SEVGİLERİMİZ,ÇEVREMİZİ KANDIRMIYORSA SULARA,İÇİMİZDEN AKAN NİL OLSA NE?!..






İskender Pala